Vrijdagmiddagservice

 

Het is duidelijk vrijdagmiddag op het uitzendbureau. Buiten het uitzendbureau ook, maar binnen wordt het gevierd. De jonge medewerkers achter hun bureau hangen naar elkaar toe, praten over het weer, het weekend, over het werk misschien. Wij stappen binnen, een vriendin en ik. We verwachten een groet, een welkom, maar het blijft merkwaardig stil na onze ‘goedemiddag’. Alle medewerkers gapen ons verstoord aan vanachter hun bureau.

“Ik zoek werk”, zegt Sonja, de vriendin, dan maar, omdat niemand iets vraagt en we toch al zeker een tiental seconden geleden over de drempel zijn gestapt. Nu zal er toch wel iemand reageren? Maar het blijft stil. Ze krijgen zeker niet vaak zulke verzoeken.

“Bij wie moeten we zijn?”, vraagt Sonja. “Dat ligt eraan wat voor werk je zoekt”, blaft een mannelijke medewerker met een aantrekkelijk gezicht maar een afstotelijk stemgeluid. De pitbullterriër van mijn buurman klinkt nog vriendelijker. “Administratief werk”, zegt Sonja. Hij: “Dat doet mijn collega, maar die is er nu niet.”

O. Dus…?

Maar hij is uitgepraat. Mijn vriendin poogt nog een stukje service los te krijgen. “Kan ik me niet bij u inschrijven?”, vraagt ze beleefd, zo beleefd als ze kan. Hij: “Ik ben van de logistiek.” Stilte. “Maar eventueel kan ik je wel inschrijven.” Ik kan me niet langer inhouden. “Daar zit je hier toch voor?” Nu is de pitbull op zijn staart getrapt. “Nou, ik doe nog veel meer dingen hoor, die jij niet ziet.” Hij zal wel gelijk hebben. Hij zal wel een heleobel dingen doen die ik niet zie. En ook die andere collega’s, die nu niet meer naar elkaar toe hangen maar druk naar hun computerscherm turen, zullen wel een heleboel dingen doen die wij niet zien. Tenslotte worden zij nu niet van hun werk afgehouden door klanten zoals wij. De medewerker die ons nu helpt wel. Hij nodigt mijn vriendin eindelijk uit te gaan zitten. Als ik ernaast wil plaatsnemen, wijst hij mij op een stoel bij de ingang. Daar graag.

Terwijl ik daar zit, krijg ik een goed idee. Als ze nou bordjes boven de bureaus van de medewerkers hangen? Een bordje ‘Administratief’ boven de collega die er nu niet is. ‘Techniek’ boven de collega die zich bezighoudt met techniek. En ‘Logistiek’ boven het bureau van de blafferd. Dan hadden ze niet zoveel werk van ons. Dan hadden de medewerkers door kunnen gaan met waar ze mee bezig waren, terwijl wij na binnenkomst rustig de bordjes lazen. Dan wisten we vanzelf waar we wezen moesten, hadden we niemand iets gevraagd, niemand lastiggevallen, dan hadden we vanzelf gezien dat er niemand zat aan het bureau waar ‘Administratief’ boven hing en waren we net zo tevreden over de service naar buiten gelopen als nu.

 

Career&Co.

juni 2007